Hechting
Als ik je vraag: “Wat heeft een baby nodig om te kunnen groeien?” Wat is dan het eerste waar je aan denkt? Voeding? Voldoende slaap en rust? Of denk je eerst aan liefde? Warmte en knuffelen? Voorwaarde om überhaupt te kúnnen ontwikkelen is een veilige hechting.
Jonge kinderen hebben hun directe omgeving nodig om te overleven. Ze zijn fysiek en emotioneel afhankelijk. Meestal zijn de ouders degenen die het dichtst bij staan. Kinderen richten zich op hun ouders voor bescherming en hulp. Hoe ouders reageren bepaalt de kwaliteit van de relatie tussen hen en hun kind. Als deze relatie veilig is kan een kind een goede start maken, veilig hechten, voorbereiden op zelfstandigheid, veilig op weg naar volwassenheid. Wanneer kinderen opgroeien in een onveilige hechtingsrelatie, heeft dat grote gevolgen voor hun verdere leven.
Internationale en Nederlandse studies, tonen aan dat tussen de 30 en 40 % van alle gezonde, thuiswonende kinderen tot 12 jaar, in meer of mindere mate onveilig gehecht is. Bij 1% van deze kinderen is sprake van een hechtingsstoornis. Wat mij zorgen baart is dat veelal alleen de ‘ernstige gevallen’ bij een hulpverlener terecht komen. Er is een groot grijs gebied. Deze kinderen laten ‘lastig’ gedrag zien. Wanneer dat gedrag op school, of thuis, ‘de spuigaten uitloopt’, wordt er aan de bel getrokken. En dan gaat het mis: Er wordt een oplossing gezocht (therapie, begeleiding) voor de symptomen die het kind laat zien. Zeker wanneer dit kind al wat ouder is, wordt voorbij gegaan aan hoe de start van dit kind was. Wanneer je enkel aan symptoombestrijding doet, blijft dus het onderliggende probleem bestaan. En heel vaak is dat ‘probleem’ een onveilige hechting…
Ongeveer 65% van onze kinderen heeft een veilige band met hun ouders. En het goede nieuws is, dat ook de kinderen die, om wat voor reden dan ook, niet veilig hebben kunnen hechten in hun jonge jaren, nog steeds geheeld kunnen worden. Door te kijken vanaf het aller prilste begin. Want zelfs voor de geboorte al, kan er, onbedoeld, iets mis gaan in dit proces. Denk bijvoorbeeld aan ouders die zelf weinig liefde hebben gekend in hun jeugd.
Een goede kindercoach gaat samen met ouders op onderzoek om de start van het kind in kaart te brengen, te beginnen met de periode van zwangerschap en geboorte. Om vervolgens, wanneer het hele verhaal van het kind compleet is, opnieuw de verbinding te maken. Met liefdevolle aandacht.
