Boze bui…
Allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar! Hebben jullie genoten van de vakantie samen? Hoe is het nu, in het gewone ritme van kinderen weer naar school en papa en mama aan het werk? Hoe gaat dat bij jullie? Valt het voor iedereen mee dit ritme weer op te pakken? Of merk je dat jij zelf of je kinderen meer prikkelbaar zijn?
Wanneer we vakantie hebben en alle teugels een beetje mogen vieren is alles wat relaxter. We hoeven niet zo op uur en tijd en mogen wat meer de boel de boel laten. Heerlijk toch? Voor sommige mensen, en dus ook kinderen, is het heel makkelijk om na een vakantie de knop weer om te zetten en over te gaan op de orde van de dag. Maar niet bij iedereen gaat dat zo vanzelf. Wanneer je gevoeliger bent en dus meer prikkels opneemt kan zo’n omschakeling best een paar dagen tot weken duren. Je bent dan eerder overprikkeld, juist omdat die vakantie rust zo fijn was.
Natuurlijk raakt iedereen wel eens overprikkeld, geirriteerd en boos. Alleen de manier waarop we daar mee omgaan en hoe we dat uiten kan nogal verschillen. Net zoals met alle emoties. Er is een verschil tussen gewenste en ongewenste emoties. Wanneer je blij bent mag je dat rustig aan iedereen laten merken. Maar boosheid vinden we vaak toch een beetje ongepast of ongemakkelijk. We leren van kleins af aan deze emotie te onderdrukken. Hoe ging dat bij jou thuis vroeger? Hoe reageerden jouw ouders als jij boos werd?
Mag jouw kind boos zijn? Wanneer de boosheid er mag zijn, ontstaat er namelijk ruimte. Wanneer de boosheid zo snel mogelijk weg moet, gaat ie alleen maar meer om aandacht schreeuwen. Als je kind boos is, en jouw reactie is in de trant van “He, stop daarmee! Hou daar eens mee op!” , wordt de ruimte kleiner. Probeer eens: “Ik zie dat je boos wordt, wat heb je nodig? Kan ik je helpen?” en laat je verrassen met wat er dan gebeurt! Bovendien vind ik het een interessant gegeven dat, wanneer ik boos word dat iets zegt over mij. Niet over degene die mijn boosheid triggert. Want dat wat mij boos maakt laat een ander misschien totaal onverschillig. Wanneer ík boos word, wordt er in mij iets geraakt en is het dus niet de schuld van de ander… Een leuk gespreks onderwerp voor tijdens het avondeten: Wat gebeurt er in mij als ik boos word. Veel plezier!
